چهارده معصوم
چهارده معصوم، عنوانی است که از سوی شیعیان دوازده‌امامی برای چهارده نفر از بزرگان این شاخه از تشیع به کار می‌رود. چهارده معصوم در اصطلاح دوازده امامیان، شامل محمد پیامبر اسلام، دخترش فاطمه زهرا و دوازده امام شیعه می‌شود. شیعیان قائل به این هستند که تمام چهارده معصوم دارای صفت عصمت هستند. در برخی روایات شیعه، چهارده معصوم معادل اهل بیت دانسته شده‌است.
شیعیان بطور معمول جهت تکریم آنها را با القابی مانند امام و عبارات احترام آمیز مانند حضرت و یا با افزودن سلام و درود به انتهای نامشان مورد خطاب قرار می گیرند. برای نمونه، پیامبر اسلام محمد بن عبداللّه را حضرت محمد «صلی الله علیه و آله» و دخترش زهرا را حضرت فاطمه «علیها السلام» و امامان دوازده گانه مانند علی را حضرت امام علی «علیه السلام» خطاب می‌کنند. این نوع خطاب برای دیگر پیامبران نیز به کار می رود اما در مورد آنان به عنوان علیه السلام که به اختصار (ع) نوشته می شود، بسنده می شود، مانند: ابراهیم(ع) (حضرت ابراهیم «علیه السلام»). همچنین برای علمای بزرگ شیعه در مقام احترام بطور معمول از عبارت حضرت استفاده می شود، مانند: حضرت آیت الله العظمی محمدتقی بهجت.
شجره‌نامه
محمد بن عبداللّه. فاطمه زهرا. امام اول: علی بن ابی‌طالب. امام دوم: حسن بن علی. امام سوم: حسین بن علی. امام چهارم: علی بن حسین
امام پنجم: محمد باقر. امام ششم: جعفر صادق. امام هفتم: موسی کاظم. امام هشتم: رضا. امام نهم: محمد تقی. امام دهم: هادی. امام یازدهم: امام حسن عسکری. امام دوازدهم: مهدی
